Activiteiten

Op donderdag 29 augustus zal om 15.00 uur de tentoonstelling Mechajee Hameetiem, die de doden doet herleven, worden geopend in de voormalige synagoge te Coevorden. De openingshandeling wordt verricht door Arthur Vis, ambassadeur voor SSC bij de Joodse gemeenschap in Amsterdam/Amstelveen en omgeving. Eduard Huisman, beheerder van alle begraafplaatsen van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap zal een kort referaat houden over de Joodse gewoonten met betrekking tot het begraven en het onderhoud van de Joodse begraafplaatsen. Met deze tentoonstelling wordt tegelijkertijd de geheel verbouwde bovenverdieping van de leraarswoningwoning naast de synagoge weer in gebruik genomen. Belangstellenden kunnen de tentoonstelling vanaf vrijdag 30 augustus bezoeken.

Tentoonstelling

Op de tentoonstelling zijn, dank zij de inzet van de heer Vis, veel unieke Joodse voorwerpen te zien die te maken hebben met sterven, dood en begrafenisrituelen in de Joodse samenleving. Daarnaast zijn alle Joodse begraafplaatsen in Drenthe gefotografeerd en daarvan is een collage te zien op de tentoonstelling. Ook zal uitleg worden gegeven over de symbolen die op de grafstenen staan.

In de hele wereld hebben mensen hun eigen symbolen en rituelen rond het sterven en de dood. De symbolen rond de dood zijn in het Jodendom aangepast aan de Joodse levensopvatting en dan met nadruk op ‘leven’. Het Jodendom gaat ervan uit dat het leven oneindige waarde heeft. Het aardse leven is niet alles, het is slechts een voorbereiding in het voorportaal en die voorbereiding moet goed zijn.

Een begraafplaats is voor de Joden geen griezelig oord, maar de ‘woning der graven’, daarvoor kennen ze 3 namen: beth chaim=huis der levenden, beth olam=huis van de wereld en beth kevarot= huis van de graven. Voor het plaatsen van een steen zijn geen voorschriften. Een begraafplaats moet met eerbied worden betreden en onderhouden. Het gemaaide gras wordt niet verwijderd, maar bij elkaar geharkt en moet vergaan op de begraafplaats. Een dode wordt met rust gelaten. Het graf wordt dus in feite nooit geruimd om weer voor een nieuwe dode te worden gebruikt of om op de begraafplaats te kunnen bouwen. Een Joodse begraafplaats ligt in ‘ongereptheid’ te wachten op het ‘einde der dagen’. Joodse begraafplaatsen worden regelmatig bezocht, het betekent dan dat men op bezoek gaat bij de overledene om voor zijn/haar zielenheil te bidden.